mama
jarenlang leef je in mist
zo vaak heb je je vergist
mijn hoofd doet het niet
wat gaf dat veel verdriet
iedere week zat ik aan je zij
zo gingen maanden en jaren voorbij
dementie dat in de lucht hing
stap voor stap de aftakeling
overgrootmoeder, oma en nu jij mam
oud, dement en stram
bovenal vrolijk en zingend voluit
in wartaal, met steeds minder geluid
ik schrijf over jouw verwarrende hoofd
zodat dit verhaal nooit dooft
jij fluistert in mijn oor
ik typ wat ik hoor
maanden niet gezien, wel gevoeld
dat is wat er met ons lijntje wordt bedoeld
ik zag je weer, zwak en broos
ik hou van jou mam, oneindig, grenzeloos
Reactie plaatsen
Reacties