‘Jullie wilden mij, ik wilde niet geboren worden.’ Dit was wat ik lang geleden tegen mijn moeder riep. Ik herinnerde mij dit onlangs hier in mijn tuin in Frankrijk zittend aan de vijver. Ik was vrij jong en nu denk ik dat mijn ziel graag terug naar ‘huis’ wilde. Het aardse leven in het gekozen gezin was blijkbaar zwaarder dan gedacht. Ik sprak erover met een goede vriend en hij had als kind hetzelfde geroepen. Een bijzondere ontdekking. Nooit eerder sprak ik hierover en nooit eerder had iemand mij hetzelfde vertelt.
Regelmatig heb ik het gevoel, als ik hier in rust en vrede ronddwaal, dat het in het hiernamaals minstens zo goed moet voelen en als ik mij toch al zo voel, ik ook wel nieuwsgierig ben naar wat er na het leven komt. Ben ik depressief? Nee dat niet. Wil ik graag dood? Nee dat ook niet. Ik vraag mij gewoon wel eens af wat voor nut het heeft om hier op aarde te zijn.’
De aarde is een speeltuin om het leven te ontdekken. Er zijn geen grenzen en de mogelijkheden zijn onbeperkt. Wat ik als mens ooit belangrijk vond, doet er niet meer toe. Geen dwang iets te moeten en te presteren. Gewoon ‘zijn’ en doen wat vanuit passie vanzelf gaat. Zo is het leven bedoeld, niet meer en niet minder. Geen diepe dalen, geen hoge pieken. Balans.
Of het saai is zo in balans hier in mijn eentje? Heel af en toe … dit omarm en aanvaard ik zonder verzet. Het leven is soms iets minder leuk, dat hoort erbij. Jarenlang dacht ik dat als ik vijftig was, ik het leven wel zou snappen en klaar zou zijn met onzekerheid, onbalans en het zoeken naar de perfecte partner. De eerste jaren na deze mijlpaal was ik een beetje boos op het leven, waarom veranderde er niets? Het antwoord weet ik nu … ik was niet veranderd. Het gaat om mij en niet om de wereld om mij heen.
Alles wat je meemaakt in je leven, hoe je denkt, hoe je je voelt, welke partner je aantrekt etc. zit in je eigen energie. Het is wie jij bent dat maakt hoe jij de wereld ziet. Door dit te beseffen zijn er bij mij veel ‘kwartjes gevallen’. De ‘foute’ mannen, de mannen die net als ik niet in staat waren een gezonde relatie op te bouwen en op mijn pad kwamen, trok ik zelf aan door wie en hoe ik was.
Afgelopen winter schreef ik mijn verhaal: mijn zoektocht naar mijzelf en mijn inzichten in mijn relaties. In het eerste deel vertel ik over een van mijn reïncarnatie sessies. In deel twee blik ik terug naar mijn leven, en ‘mijn mannen’ in mijn leven. In deel drie kreeg ik hulp van het universum en werd mij verteld hoe het hiernamaals eruit ziet en dit is verwerkt in een bijna-doodervaring.
Nadat het verhaal klaar was en drie boeken gereed om de wereld in te gaan, had en heb ik innerlijke rust en vrijheid … dit gun ik iedereen.
Reactie plaatsen
Reacties